Kamperen met kinderen? Gewoon doen!

Kamperen met kinderen is in alle opzichten waanzinnig te noemen. In de eerste plaats vinden wij het waanzinnig plezant. Stokken zoeken om een vuur te maken, in de hangmat kriebelen met mama, eekhoorntjes achterna lopen, havermout maken op een kookvuurtje, een parcours maken in de tent met matjes en slaapzakken … Speelgoed heb je niet nodig, het kamperen ís de activiteit. Van ‘s morgens tot ‘s avonds buiten zijn, de bossen als je speeltuin hebben, niet leven volgens de klok maar gewoon op je eigen ritme en dat van de kinderen. Dat is wat kamperen met kleine kindjes onvergetelijk maakt.

Maar kamperen met kleine kinderen kan soms ook complete waanzin zijn! Als het nog 37 graden is om 11 uur ‘s avonds en je kinderen breken van binnen de tent af in plaats van te slapen. Als je op weg bent met de huurauto om de ferry te halen (je haalt het nét als je nú aan één stuk doorrijdt) en je dochter geeft haar ontbijt over. Als je zoon het in zijn hoofd haalt dat hij nú naar de speeltuin wil (en het is 7u ‘s morgens) en zich bij een nee krijsend op de grond smijt (en dus alle andere kampeerders wakker én redelijk kwaad maakt). Of als er zoveel muggen zitten dat je bij iedere hap spaghetti twee insecten in je mond krijgt en je kindjes gek worden van het gezoem en de muggenbeten …

Maar het is vooral waanzinnig onvergetelijk om het avontuur met je kleine kindjes op te zoeken. Wij hebben met Oscar gekampeerd aan de Grand Canyon toen hij zes maanden was en in Schotland toen hij tien maanden was. Met Oscar en Ella hebben we gekampeerd aan de Westkust van Portugal en in de Rocky Mountains van Canada toen ze (bijna) 3 en (bijna) 1 waren. Maar ook gewoon in het Meerdaalwoud of in het Nationaal Park De Biesbosch is het zo fijn om te kamperen. Gewoon doen! Niet twijfelen! Snuister wat rond op deze blog en stel maar vragen! Het is écht de moeite! :-)