Op avontuurlijke roadtrip door de Picos de Europa
10 dagen (in juli)
met 2 kindjes (3 en 5)
met de auto en de tent
De Picos de Europa is een kleine maar spectaculaire bergketen in het noorden van Spanje. Het betekent letterlijk ‘de pieken van Europa’ en heel wat bergtoppen zijn meer dan 2000 meter hoog. Het gebied ligt op slechts 20 km van de Atlantische Oceaan, dus de combinatie bergen en zee is hier geweldig. De Picos staan niet bepaald bekend voor mooi weer. Voor drie dagen zon moet je toch minstens ook een regendag rekenen. Het voordeel is dan weer dat alles supergroen is. Wij maakten een roadtrip door het gebied in de zomer en hadden mooie zomerdagen en ook wat regen en mist. Al bij al viel dat wel supergoed mee. We kampeerden op kleine campings met onze tent of stonden in het wild met ons camperbusje.
Onze route
Potes
Cucayo
Fuente Dé
Posada de Valdeón
Caín de Valdeón
Cangas de Onís
Covadonga
Sotres
Potes ǀ Camping La Isla Picos de Europa
Camping La Isla ligt net buiten Potes en is voor ons de start van onze roadtrip door de Picos de Europa. De camping heeft een zwembad en leuke tentplaatsen onder de bomen. Vanhieruit bezoeken we het dorpje Cucayo. Wouter gaat er met de fiets naartoe (de beklimming begint in Vega de Liébana). Wij doen de rit met de auto: 11 kilometer lang en 518 hoogtemeters. Onderweg komen we langs een heel mooi uitzichtspunt, de Mirador el Túnel. Cucayo zelf is klein maar gezellig. Er lopen kippen en poezen op straat, ieder huisje heeft bloemen aan de gevel en wij kuieren gezellig rond.
Fuente Dé ǀ Camping El Redondo
We pakken onze tent in en rijden verder naar Fuente Dé, aan de voet van het centrale gebergte van de Picos de Europa. Het is een drukke toeristische plek en dat komt omdat je hier de kabelbaan kan nemen naar het uitzichtspunt Mirador de El Cable. Dat uitzichtspunt is tevens de start van verschillende wandelingen. Daar willen wij naartoe natuurlijk maar die kabelbaan ziet er toch enger uit dan gedacht. Ze gaat steil naar boven, 750 meter naar omhoog, aan één kabel. Gelukkig duurt de rit maar 3 minuten en 40 seconden :-). We kunnen geen tickets meer kopen voor de dag zelf (18 euro h&t pp, kindjes -6j gratis) dus plannen we onze wandeldag voor de dag erna. We kopen ticketjes, zoeken de wandeling uit en installeren ons op de mooie natuurcamping El Redondo, op slechts enkele meters van de kabelbaan.
Wandelen op 1823 meter hoogte
De kabelbaan brengt ons op een uiterst zonnige dag in enkele minuten 750 meter hoger. De uitzichten hier zijn fenomenaal. Het is écht genieten. Je kan hier twee grote wandelingen maken: ofwel doe je de beklimming naar Cabaña Véronica, dan volg je route 23 naar omhoog tot aan de hut. Dat is een beklimming van 2u15. Ofwel wandel je via een mooie route (nr 24) helemaal weer naar beneden, naar Fuente Dé (4u15).
Wij kiezen voor de beklimming :-) Met twee kindjes van 5 en net geen 4 geen sinecure! Maar wat is het prachtig. Echt ongelooflijk mooi. We doen er maar liefst drie uur over! We klimmen pittig naar boven (Ella valt in slaap in de draagzak) en kiezen op de T-splitsing waar je links de hut vindt, toch voor rechts, omdat we horen dat het uitzicht daar mooier is. Dat is nog even klauteren over de rotsen om dan te genieten van een waanzinnig mooi uitzicht. Oscar (5) stapt geweldig flink, de kindjes krijgen zelfs applaus als we boven komen :-) Ook de terugweg is niet min, omdat het pad best steil is. Maar Ella heeft nog wat energie in de benen. We passeren nog twee kleine meertjes voor we weer aan de kabelbaan komen. Daar is het best lang aanschuiven om weer naar beneden te kunnen maar de hele dag was super hard genieten. Zon én prachtige bergen, niet normaal.
Wandelen van Fuente Dé naar Posada de Valdeón
De volgende dag ga ik alleen wandelen. Ik maak de doorsteek van Fuente Dé naar het dorp Posada de Valdeón. Dat is wandeling nr 15, Senda del Mercadillo. De route is 13,2 km lang en gaat 692 m naar omhoog en 831 m naar omlaag. In Fuente Dé, aan de onverharde weg richting de camping, staan er infoborden over deze wandeling. Ik steek te voet dus een flink stuk van de Picos door, Wouter en de kindjes volgen de autoweg en pikken mij op in Posada de Valdeón. De route is geweldig, ik kom tijdens de vijf uur die ik wandel, geen mens tegen. Ik ben hier helemaal alleen. Dat is een beetje wennen maar tegelijk heel erg hard genieten. De uitzichten, de rust, de natuur … Ik volg eerst een pad door het bos en krijg dan langs link grijsblauwe bergen op de achtergrond te zien. Ik moet rechts een graspad in en geniet al gauw van de allermooiste bergen om me heen. Ik doe het goed alleen, ik stap bijna op een slang en moet een kudde koeien voorbij maar na 5 uur (rustpauzes inbegregen) haal ik het eindpunt. Onvergetelijk!
Caín de Valdeón
In Posada de Valdeón is een camperplaats maar wij rijden meteen door naar Caín, want ook daar start een mooie wandeling en we willen de regen van de volgende dag voor zijn. Caín is een klein gezellig dorp dat helemaal omgegeven is door bergen (smalle dalende weg ernaartoe!). Het is er prachtig. We draaien een parking op en de mevrouw van het winkeltje erlangs zegt dat we er ook kunnen blijven slapen met ons camperbusje voor 5 euro. We twijfelen niet, dan staan we meteen goed voor de wandeling van morgen. De wandeling heet Ruta del Cares en loopt helemaal door een kloof langs een rivier. We weten niet goed wat ons te wachten staat maar het is geweldig mooi. Je kan de wandeling helemaal volgen tot in Poncebos, dan is het 11 km. Wij wandelen een uur de kloof in en dan weer terug. We moeten door grotten, watervallen onderdoor en over bruggetjes, voor Oscar (5) en Ella (3) heel fijn om te doen!
“Ben je klaar om onder een douche te gaan?”
Covadonga
Na Caín (en een rustdagje op de camping vlakbij Cangas de Onís), rijden we naar Covadonga voor een wandeling naar de meren van Covadonga. In het hoogseizoen mag je alleen voor 8u30 met je eigen auto naar boven rijden, daarna moet je parkeren op één van de vier parkings om dan de bus te nemen tot helemaal aan de meren. Wouter gaat met de fiets, ik neem met de kindjes de bus (9 euro pp h&t, kind 5 euro). De weg ernaartoe is spectaculair mooi maar het is mistig dus we hebben niet alle uitzichten. Boven klaart de mist niet op dus we zien de meren amper. Maar we maken toch een mooie wandeling. Eens we de drukte van de vele mensen en bussen voorbij zijn tenminste.
Wild mountain camping
Niet ver van Cangas de Onís en de meren van Covadonga vinden we, in de uitlopers van de Picos, een hele mooie kampeerplek: de wild mountain camping van Claudia en haar gezin. We zetten onze tent op en maken vuur. En genieten de hele avond tot het donker wordt van deze mooie natuurplek. ‘s Morgens plukken we abrikozen en pruimen van de bomen voor het ontbijt.
Sotres
Onze laatste stop houden we in de buurt van Sotres, daar rijden we nog een stuk verder de weg op richting Tresviso. En langs die weg komen we een pracht van een wildkampeerplek tegen. Op een parking waar wandelingen starten en waar koeien en paarden hallo komen zeggen. Het uitzicht is fenomenaal en onvergetelijk mooi. Als de zon ondergaat vallen onze monden open, wat een plek! We doen niet veel meer hier, gewoon genieten van het uitzicht en het stralende weer.
De Atlantische Oceaan
De Picos is niet ver van de Atlantische kust in het noorden van Spanje. Deze regio is dus heel makkelijk te combineren met het strand. Wij probeerden twee campings uit, de ene al wat drukker dan de andere, we zaten er namelijk in het hoogseizoen. We kampeerden wel telkens met zicht op zee en het strand was nooit veraf (het water wel heel koud). Het weer was super maar soms was er in de ochtend mist. Na de middag klaarde het dan op. De campings die wij deden, waren Camping La Paz in Llanes en Camping Las Arenas in Pechón.
