Over homeschooling op reis

Wij zijn met ons gezin al twee keer voor een lange periode gaan reizen. Voor zes maanden toen de kindjes 5 en 3 waren en voor vijf maanden toen ze 7 en 5 waren. De eerste keer was er van homeschooling nog geen sprake. De kindjes zaten allebei in de kleuterklas en gaven zelf aan wat ze interessant vonden en wilden bijleren. Dat was heel leuk en ging eigenlijk vanzelf. Ik schreef er dit artikel over.

Maar toen ze 7 en 5 waren, en we voor vijf maanden op roadtrip door Europa gingen, werd het voor Oscar wel plots een ding. Hij zat in het tweede leerjaar en had dus leerplicht. Hoe hebben we de homeschooling aangepakt? Wat ging er goed en wat ging moeilijk? We nemen jullie mee in enkele tips!

1 / Afspraken met de school

We hebben eerst en vooral goede afspraken met de school gemaakt, dat spreekt voor zich. We wisten perfect welke leerstof we moesten inoefenen en voor welke domeinen. We hebben het juiste materiaal daarvoor meegekregen van de school. Ik kreeg ook de toetsen mee die ik zelf kon afnemen bij Oscar om te zien hoever hij stond. Ik stuurde onze vorderingen door naar de juf zodat zij mee kon bijsturen als dat nodig was.

2 / Contact houden met de klas

Leerstof inoefenen is één ding, maar contact houden met de vriendjes van de klas is ook belangrijk. Geregeld hebben we met de klas van Oscar en Ella kunnen videobellen. Niet té vaak, want we merkten dat het ook wat heimwee in de hand werkte. Maar wel leuk om de vriendjes te zien en hun vragen te horen. Het is ook belangrijk om te weten waar ze in de klas mee bezig zijn. Dat stimuleert om zelf aan de slag te gaan.

3 / Afleiding is overal

Ik had het misschien niet verwacht maar er is altijd afleiding. Ook als je denkt, dit is nu toch echt een rustig plaatsje om wat voor school te werken. Er is wind dus Oscars blad vliegt weg. Papa schilt een appel en Oscar heeft plots honger. Of er komt een kudde schapen voorbij en hij wil gaan kijken. Soms zitten we in de zon en wil hij schaduw. Dan weer wordt het te koud in de wind. Als er onweer is, wil hij naar de bliksem kijken en als de zon ondergaat, is de lucht te mooi. Het helpt ook niet als er een wit strand onder je ligt en de zee heerlijk blauw is om in te duiken. Wat dan soms wel helpt? Op een saaie parking gaan staan met onze camper. Een supermarktparking bijvoorbeeld. Kan Wouter nog inkopen gaan doen terwijl ik Oscar op weg help met zijn schoolwerk.

4 / Structuur en regelmaat, of net niet

Soms is het goed om iedere dag te starten met twee uurtjes schoolwerk, dan een lange pauze te nemen en in de namiddag nog een uur of twee voor school te werken. Dat werkte voor ons als we wat langer op één plek bleven. Maar evengoed gingen we de hele dag wandelen of waren we onderweg naar een nieuwe plek. Dan is het goed om regelmaat en structuur ook gewoon los te laten. En soms komt er een momentje vrij waarop je denkt, ideaal om nog een uurtje door te werken. Net voor het slapen gaan of tijdens het wachten op de lunch. Tijdens een bootoversteek of een lange file in de auto. Alles kan! En soms lukt het supergoed en werk je veel leerstof af en soms gaat het voor geen meter. Geen probleem, ik hield de vooruitgang netjes bij en zorgde voor een inhaalmaneuver als dat nodig was.

5 / Maak de planning visueel

Ik ging er niet te ver in, maar het was leuk voor Oscar om te weten wat we die week moesten doen, of we achterop zaten of net niet. Het was stimulerend voor Oscar om dat ook visueel te maken. Nog drie lesjes voor taal? Da’s nog drie blokjes in te kleuren deze week. Hadden we goed doorgewerkt en zaten we wat voorop? Dan konden we lekker chillen. Moesten we een tandje bijsteken? Dan zochten we naar momenten waarop dat kon. Weekend of geen weekend, dat gooiden we overboord. Ik maakte de planning voor Oscar, op basis van de informatie die ik kreeg van de juf. En dat werkte goed!

Was het leuk om te doen?

Ik kan niet zeggen dat het voor Oscar altijd leuk was om te doen. Maar hij begreep ook wel dat al zijn vrienden van de klas ook aan het werken waren en dat hij bovendien straks wel de zee kon induiken als ontspanning. Soms genoot hij er natuurlijk ook van en was het best gezellig om samen rustig te werken in plaats van in een drukke klas. We konden het voor hem efficiënter aanpakken waardoor er meer tijd overbleef om te spelen.

Ik vond het fijn om eens diep in Oscars schoolwerk te duiken en te ontdekken wat die kinderen nu eigenlijk echt moeten leren. Dus voor mij was het best wel interessant. Het was ook fijn om Oscar zo te zien leren en te zien groeien of te zien met welke stukjes leerstof hij het moeilijk had. Zo leer je je kind echt wel beter kennen. Ook nu we weer thuis zijn en Oscar gewoon weer naar school gaat, kan ik hem veel beter begeleiden met zijn huiswerk en leerproces omdat ik goed weet hoe alles in elkaar zit, hoe ze dingen aanleren op school en waar hij het moeilijk mee heeft. Omdat ik me er echt in verdiept heb.

Soms maakte het me ook wel onzeker. Plots neem je natuurlijk wel dat hele leerproces van je kind in handen terwijl je het anders netjes aan school uitbesteed. En ik wilde het goed doen natuurlijk, want wat als hij plots niet meer mee kan in de klas? Maar ik heb ook geleerd om te vertrouwen op Oscars eigen leerproces. Dat leren komt echt wel, soms op een ander tempo of op een andere manier, maar kinderen willen leren, sowieso. En dat vertrouwen is toch iets wat we soms een beetje kwijtraken doordat ze op school allemaal hetzelfde doen op hetzelfde tempo en met elkaar vergeleken worden.

Zouden we het voor altijd willen doen?

Ik vond het een heel leuke ervaring om zo dicht bij mijn kind te staan en hem te begeleiden in zijn leerproces en dat eens zelf in handen te kunnen nemen (en daar ook de tijd voor hebben). Oscar en ik hebben daar veel aan gehad.

Maar zouden we het voor altijd willen doen? Nee, dat niet. De afwisseling is leuk: dat kunnen doen voor een aantal maanden en dan weer aansluiten op school. Oscar en Ella gaan gewoon ook heel graag naar school en hebben een topschooltje waar ze supergelukkig zijn. Naar school gaan is ook gewoon veel meer dan alleen maar leren. Het is vrienden maken en tot een klasgroep behoren. Het is op uitstap gaan, workshops volgen, en met je vrienden botsen en plezier maken. Het is een superinteressante en creatieve meester of juf hebben waar je megaveel van kan opsteken.

Dus ja, het is leuk! Het is fijn en interessant om dat samen met je kind te kunnen doen. Zoek naar manieren waarop het werkt voor jullie!

Mama, ik mis de magneten van mijn klas.
— Ella, 6 jaar

Onze tips nog even op een rijtje:

  • Maak de omgeving saai. Er is meer afleiding dan je denkt. Een saaie supermarktparking is ideaal :-)

  • Vertrouw op het leerproces van je kind. Het is mooi om te zien hoe je kind echt wel tot leren komt. Je kan heel goed inspelen op wat het zelf aanreikt om te willen leren.

  • Blijf contact houden met de klas. Dat helpt om te zien waar ze in de klas mee bezig zijn en dat stimuleert je kind om ook aan de slag te gaan.

  • Hou niet te sterk vast aan structuur en regelmaat. Wees flexibel en volg het ritme van je kind. Soms moet je even doorduwen natuurlijk. Want soms is doorzetten en afwerken gewoon even het beste plan.

  • Hou de planning en vooruitgang nauwkeurig bij. Zo weet je hoever je staat, wat er nog moet gebeuren en wanneer. Als er een inhaalmaneuver nodig was, zette ik samen met Oscar even door. En als we voorop zaten, konden we lekker chillen. Leuk om die planning visueel te maken voor je kind!

Heb je nog vragen? Aarzel niet om ons te contacteren!


Vorige
Vorige

De mooiste wandelingen op Mallorca

Volgende
Volgende

Winters avontuur in het Jura-gebergte