Huttentocht in de Italiaanse Alpen
2 dagen, 1 nacht
met twee kindjes (6 en 8)
in Nationaal Park Gran Paradiso, Valle d’Aosta
Zoek je een haalbare maar toch spectaculaire huttentocht om met kinderen te doen? Dan moet je in het Nationaal Park Gran Paradiso zijn, in Valle d’Aosta, in de Italiaanse Alpen. Wij deden er een huttentocht met onze twee kindjes van 6 en 8. Door een prachtig berglandschap klommen we naar Refuge Chabot op 2710 meter hoogte. De belofte om steenbokken te zien, was een extra motivatie, maar de tocht was sowieso geweldig.
Het vertrekpunt: Le Pont in Valsavarenche
Le pont is een piepklein dorp op 2000 meter hoogte, in het hart van het Nationaal Park Gran Paradiso. De weg stopt hier letterlijk en vanhieruit kan je enkel te voet verder, de vele mooie wandelpaden op. Wij parkeerden onze auto op Camping Port Breuil. Hier sliepen we ook voor en na onze huttentocht. Je mag je tent of kampeerbusje laten staan op het grote grasveld. Je betaalt dan 8 euro per nacht in plaats van het normale overnachtingstarief. Er is ook een grote parking net voor de camping waar je gratis je auto kan achterlaten.
We vertrokken dus te voet vanop de camping in Le Pont. Het eerste stuk is niet geweldig, want je moet eerst over de weg (de SR23, de enige weg die hier loopt en dus eindigt op de camping) naar het startpunt van de wandeling. De weg daalt een beetje en is niet druk maar reken toch op 40 minuten wandelen op asfalt. Aan bushalte Pravieux / Rifugio Chabot, daar waar een brug de rivier, de Torrente Savara, overgaat, begint de eigenlijke wandeling. Hier is ook een kleine parking dus hier kan je ook je auto kwijt, maar er is niet veel plaats en dus het zou kunnen dat je langs de kant van de weg moet parkeren. En dan moet je bij aankomst natuurlijk dat stuk asfalt nog afleggen want je komt weer toe op de camping in Le Pont.
Huttentocht dag 1: naar Refuge Chabot (2710m)
Aan de start van de wandeling staat een pijl naar Rifugio F Chabot, route 5, 2u45min. Je kan niet missen. De pijl geeft aan dat de route een moeilijkheidsgraad ‘E’ heeft, wat betekent dat je een goede conditie nodig hebt, maar dat de paden goed begaanbaar zijn en nooit technisch worden. Helemaal oké om met kinderen te doen dus.
Het pad klimt eerst door een bos met af en toe een uitzicht dat komt piepen. De beklimming is wel meteen pittig hoor, rustig wat opwarmen zit er niet in. En het blijft stijgen, helemaal naar 2700 meter hoogte. Eens boven de boomgrens hadden we alleen nog maar besneeuwde bergtoppen rondom ons. Een geweldige beloning voor al dat klimwerk! Wij deden in totaal 3 uur en een half over de beklimming, inclusief pauzes.
Na 843 hoogtemeters en 10 km over de volledige route, waren we blij dat we aan de hut kwamen. Hier wordt je beloond met een geweldig uitzicht over de Gran Paradiso, die is 4061 meter hoog! Op het terras van de hut staat een verrekijker waarmee je de alpinisten kan spotten die de Gran Paradiso proberen te beklimmen. Op een heldere dag kan je heel goed zien welke route ze nemen en langs waar ze weer afdalen.
Het terras in de zon was voor ons ook de perfect plek voor een spelletje schaak en een lekkere appelsap, in afwachting van het avondeten in de hut.
Slapen deden wij in een slaapzaal in het kleine bijgebouw iets hoger gelegen, het avondeten werd geserveerd in de grote hut, lekker opeengepakt met de andere bergwandelaars en alpinisten.
Toen de zon stilaan onderging, wriemelden we ons tussen de alpinisten door om nog even naar buiten te gaan. We zagen de zon achter de bergen verdwijnen en de Gran Paradiso roze en oranje kleuren in het avondlicht. En net onder de hut zagen we twee steenbokken rustig staan grazen. Die hadden we nog te goed!
In het hoogseizoen reserveer je Refuge F. Chabot het best op voorhand, dat kan via hun website.
Dag twee van de huttentocht: via Refuge Victor-Emmanuel II (2734m) weer naar Le Pont (2000m)
Lang uitslapen zat er niet in, want één, die alpinisten vertrekken écht heel vroeg om de Gran Paradiso te beklimmen, en twee, we moesten op tijd zijn voor het ontbijt. Tegen de tijd dat wij goed en wel ingepakt en vertrekkensklaar waren voor onze tweede wandeldag, was de hut al helemaal leeg en verlaten :-) Maar wel rustig wandelen dus, zo helemaal boven!
Op de tweede dag wandelden wij van Refuge F Chabot naar Rifugio Victor-Emmanuel II (2734m), route 1A. Ook deze route heeft moeilijkheidsgraad E, goed te doen met de kinderen dus. Het pad is heel stenig dus er is wat klimwerk nodig maar niets wat die sterke kinderbenen niet kunnen. Je daalt een beetje naar 2500 m en stijgt dan weer naar 2734 m. Na 2u15 minuten kwamen we aan bij de hut Victor-Emmanuel II. Het was er behoorlijk druk dus we zochten een rustige plek voor onze lunch ergens aan het kleine meer.
Je zou in deze hut kunnen blijven slapen. Zo maak je er een huttentocht van van drie dagen en twee nachten. Ook deze hut reserveer je het best op voorhand, via de website. Wij besloten om de afdaling naar Le Pont nog dezelfde dag te doen. Daar deden we nog eens twee uur over. Het is alleen maar afdalen maar het is best wel een lange en pittige afdaling. In totaal legden we op deze tweede wandeldag 11 km af en daalden we van 2700 m naar 2000 m. In de late namiddag kwamen we aan op camping Pont Breuil, aan onze auto en tent. Je kan je wel voorstellen dat die douche op de camping heerlijk veel deugd deed na zo’n tocht!
Nog extra tips voor een huttentocht in de Italiaanse Alpen
Neem zeker een lakenzak mee om in te slapen. Warme dekens zijn aanwezig in de hutten. Voor een volledige paklijst kan je hier terecht.
Check het weer en bereid je voor! Vertrek nooit zonder regenjas en een laagje warme kledij.
Reserveer de hutten op voorhand, zeker in het hoogseizoen. Het kan er behoorlijk druk zijn. Vergeet ook het avondeten en ontbijt niet te bestellen.
Neem een verrekijker mee, je hebt een grote kans om steenbokken te zien!
